Puno ng pangungulila at pagdadalamhati ang isang ina mula sa Brgy. Pantal, Dagupan City matapos masunog ang kanilang buong bahay habang wala sila roon upang ipagamot ang kanyang anak. Si Juvy, ang inang naapektuhan, ay ngayon ay walang tirahan, walang gamit, at walang maasahan kundi ang awa ng mga kapitbahay.
“Wala na kaming natira. Kahit kutsara, wala,” umiiyak na pahayag ni Juvy.
Sa araw ng sunog, nagmadali si Juvy at ang kanyang pamilya papuntang ospital dahil sa matinding pananakit ng tiyan ng isa sa kanyang mga anak. Ngunit pagbalik nila mula sa ospital, abo na lamang ang kanilang tahanan.
“Napakabilis ng sunog. Hindi na namin naisalba ang kahit ano,” ani Juvy.
“’Yung manok lang ang nakaligtas. Nakalipad siya bago kumalat ang apoy.”
Ang nasabing manok na lumipad palayo sa apoy ang tanging nakaligtas sa insidente—isang simbolo ng pag-asang kahit sa gitna ng trahedya, may natitira pa ring dahilan para lumaban.
Ngayon, walang matirhan si Juvy at ang kanyang mga anak, at pansamantalang nakikisilong lamang sila sa bahay ng mga kapitbahay. Ngunit sa dami ng pangangailangan, hindi sapat ang tulong ng komunidad, kaya siya ay taimtim na nananawagan ng tulong.
“Kahit anong tulong po—damit, pagkain, panggawa ng bahay—malaking bagay na po sa amin. Sana po, may makadinig,” pagsusumamo ni Juvy.
Ang sinapit ni Juvy at ng kanyang pamilya ay isa na namang paalala kung gaano kabilis magbago ang buhay—mula sa tahimik na araw ng pag-aalaga ng anak, tungo sa pagsisimula muli mula sa wala. Ngunit sa kabila ng trahedya, may pag-asa pa rin, at ito ay nagmumula sa pakikiisa, malasakit, at tulong ng bawat isa.
“Hindi ko po alam kung paano kami babangon, pero umaasa ako na may mga taong handang tumulong. Kahit kaunti lang, malaking tulong na po sa amin.” — Juvy, residente ng Brgy. Pantal, Dagupan
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento