Umani ng matinding atensyon at debate sa social media ang isang hair scrunchie na nagkakahalaga ng halos ₱2,000 mula sa lifestyle brand na Bahay Kubo, na pagmamay-ari ng half-Filipina model at influencer na si Christina Nadin. Ayon sa brand, ang kanilang mga produkto ay gawa sa 100% mulberry silk at idinisenyo para bawasan ang frizz at hair breakage, habang nagbibigay ng mas "luxurious" na pakiramdam.
"Ang layunin ng Bahay Kubo ay iangat ang kalidad ng mga produktong may Filipino influence sa global lifestyle market. Naiintindihan naming may iba’t ibang opinyon tungkol sa presyo, ngunit sinisiguro naming de-kalidad ang produkto at bahagi nito ay napupunta sa mga komunidad na nangangailangan. Hindi po namin layunin ang elitismo — kundi ang pagsasama ng tradisyon at modernong disenyo na may malasakit." - Christina Nadin
Ang scrunchie, na parte ng koleksyon ng brand, ay ibinebenta mula ₱1,800 hanggang ₱2,000, habang ang mga cotton headbands ay umaabot sa ₱1,100 bawat isa. Ayon sa opisyal na website ng Bahay Kubo, $1 sa bawat produkto ang idinodonate sa Lokal Lab, isang nonprofit organization sa Siargao na sumusuporta sa sustainable livelihood projects.
Ngunit hindi lahat ay kumbinsido.
“Support local, pero hindi naman ganito kamahal,” reklamo ng isang netizen.
“Hindi rin galing sa local ang materials, pero ang presyo pang-luxury?”
Ilan sa mga kritiko ang nagsabing ang brand ay ginagamit lang ang konseptong "local" bilang marketing tactic, ngunit sa totoo ay para sa mayayamang market ang target.
“These brands use Filipino names and concepts but cater to the upper class. There’s nothing local about it except the branding,” ayon sa isang komento.
Sa kabila ng mga puna, may mga netizen din na dumepensa sa Bahay Kubo, sinasabing karaniwan lang ang ganoong presyo sa mga international lifestyle brands. Dagdag pa nila, wala namang pumipilit bumili.
“At least Filipino-owned. If you can afford it and like it, go. Kung hindi, then huwag,” ayon sa isang tagasuporta.
Ang isyu sa ₱2,000 scrunchie ng Bahay Kubo ay sumasalamin sa malawak na diskusyon sa pagitan ng suporta sa lokal na negosyo at accessibility sa ordinaryong mamimili. Bagamat may kabutihang layunin ang brand sa aspeto ng sustainability at charitable giving, hindi maiiwasan ang tanong: para kanino ba talaga ang “local” na produkto?
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento